چرا طراحی وب مدرن دیگر وجود ندارد: عصر جدید “طراحی محصول”

نوشته شده توسط: مایکل جانیاک

اعتراف می کنم، من در کنار انقلاب اینترنت بزرگ شدم، اما هنوز می توانم زندگی را بدون اتصال مداوم وب و تلفن های همراه و برنامه ها به یاد بیاورم. مهمتر از آن، می توانم طراحی وب را به یاد بیاورم زمانی که دیجیتال هنوز یک رسانه نوپا و عمدتاً تجربی برای اکثر برندها و بازاریابان بود.

من، چقدر زمان تغییر کرده است. دگرگونی‌های آشکار، مانند ارتباط متقابل وب، به نقطه مرکزی ایجاد برند تبدیل شده‌اند و به یک محرک عظیم تجارت جهانی و سنگ اصلی ارتباطات انسانی تبدیل شده‌اند. طراحی برای وب نیز در سال های اخیر دستخوش تغییرات سریع و اساسی شده است، به طوری که تقریباً غیرقابل تشخیص است.

واقعیت این است که وب دیگر به معنای سنتی «وب» نیست. تجارت الکترونیک، نرم‌افزار CMS، CRM، هوش مصنوعی، انتشارات، رسانه‌های اجتماعی، محصولات و خدمات دیجیتال، SaaS – هیچ‌کدام از این‌ها مانند طراحی وب سایت ثابت نیستند. به طور کلی، وب اکنون یک پلت فرم نرم افزاری جهانی غول پیکر است. و با گسترش، طراحی وب مدرن دیگر طراحی وب نیست. طراحی محصول است.

ما این را به طرق مختلفی منعکس کرده‌ایم، اما برخی از برجسته‌ترین اصلاحات در نحوه رویکرد ما به طراحی به سه دسته اصلی تقسیم می‌شوند: فرآیند، ابزار و مسئولیت‌ها.

ابتدا پردازش کنید. در حالی که هیچ گلوله جادویی در اینجا وجود ندارد، به جرات می توان گفت که طراحان مجبور شده اند شیوه کار خود را از روزهای پر هیاهو «خودت را در اتاقی حبس کنند تا زمانی که ایده جادویی به وجود بیاید» را به چیزی که وقتی از نزدیک مورد بررسی قرار می گیرد، به طرز شگفت انگیزی به آن تغییر می دهند. روش علمی. از چابک تا آبشار گرفته تا ترکیبی از این دو که ما دوست داریم آن را “Wagile” بنامیم، تا گنجاندن اسپرینت‌ها، اسکرام‌ها و نمونه‌سازی سریع در جریان کار طراح، سخت‌گیری و طرز فکر تحلیلی جدیدی در فرآیند طراحی ایجاد شده است که به سادگی وجود نداشت. چند سال پیش.

به یاد داشته باشید زمانی که همه فقط “قالب ها” را طراحی کردند؟ – خیلی عجیبه! گفت‌وگوهای پیرامون الگوها و اجزای طراحی فقط چند سال پیش وجود نداشت. در حال حاضر، طراحی وب مدرن توسط این مفاهیم اساسی هدایت می شود – اجزای طراحی قابل تکرار با عملکرد و رفتارهای خاص، که برای مقیاس بندی و استفاده مجدد در چندین برنامه ایجاد شده اند. «سیستم‌های طراحی» (که به نظر می‌رسد اصطلاح طراحی du jour باشد) اساساً یک پارادایم طراحی محصول نرم‌افزاری است که برای تجربه کاربری، رابط کاربری و برند به کار می‌رود.

بعد، ابزار. اینکه بگوییم ابزارهای طراحی در چند سال گذشته ازدیاد زیاد شده است، دست کم گرفتن دهه است. تنوع زیادی از ابزارهای طراحی UX و UI، ابزارهای نمونه سازی و تجسم، و ابزارهای طراحی/کد ترکیبی وجود دارد که هر هفته موارد جدیدی را به بازار می آورند. از برخی جهات، بسیار طاقت فرسا است و خطر تکه تکه شدن آن چیزی که قبلاً استانداردترین بخش فرآیند طراحی بود را به همراه دارد. پرکاربردترین ابزارهای طراحی کلاس جدید – از جمله Sketch، InVision و Zeplin – دنیای کاملا جدیدی از امکانات را برای طراحان گشوده است و به آنها اجازه می دهد تا دیدگاه های خود را سریعتر زنده کنند، آنها را زودتر آزمایش کنند و اغلب با استفاده از مشتریان واقعی استفاده کنند. به عنوان سوژه های خود در نهایت، مسئولیت ها. از میان تمام تغییرات عمده ای که در حال انجام است، این یکی ممکن است رادیکال ترین و مخرب ترین و در عین حال مثبت ترین باشد. ما به نقطه‌ای رسیده‌ایم که UX، UI و فناوری اکنون می‌توانند به گونه‌ای یکپارچه بیان شوند که موانع بین آنها کاملاً از بین رفته است. چرا؟ زیرا در بسیاری از موارد بین این سه چیز و مشتری طرف مقابل که به آنها اهمیت نمی دهد، تقسیم بندی واضحی وجود ندارد.

در آژانس‌های پیشرفته، تیم‌های طراحی را می‌بینیم که در مدلی یکپارچه‌تر و تکراری‌تر ساختار یافته‌اند. ما اکنون طراحانی داریم که قبلاً به سادگی در فتوشاپ یا ایلاستریتور کار می کردند و نه تنها تجربیات و تصاویر را خلق می کردند، بلکه رفتارها را نیز ایجاد می کردند. همه چیز از نقاط شکست پاسخگو، دستکاری داده ها و ساختار، انیمیشن UI و تعاملات خرد باید طراحی، نمونه سازی شود و به مشتریان و توسعه دهندگان ارتباط داده شود. بله، این پیچیدگی می‌افزاید و هیچ‌کس هنوز آن را کامل نکرده است، اما به اشتراک گذاشتن مسئولیت‌ها و همکاری فعال بین آنچه که قبلاً خطوط سخت بود، ارزش استراتژیک باورنکردنی را به مفهوم «طراحی» اضافه کرده است و سطح تجربیات بزرگ دیجیتال را می‌تواند و باید بالا می‌برد. بودن.

همانطور که وب از مجموعه‌ای استاتیک از صفحات HTML به یک پلت فرم پویا برای توسعه نرم افزار تکامل می یابد، زیربنای اساسی طراحی برای دیجیتال تغییر می‌کند و ادامه خواهد داد و خود را بسیار نزدیکتر با اصول طراحی نرم افزار و محصول هماهنگ می‌کند. مطمئناً، هیجان‌انگیز است، اما باید به این برهه از زمان به عنوان فرصتی شگفت‌انگیز برای آزمایش، کاوش و آزمایش مدل‌ها و ایده‌های جدید از انواع تیم‌ها، استعدادها و ابزارهایی که می‌خواهیم در مرحله بعدی تکامل برای آن‌ها ببینیم نگاه کنیم. وب. از این گذشته، دیجیتال نحوه ارتباط بشریت است.